Eén van de koplopers is Brilliant Classics uit Leeuwarden. Deze prijsvechter zet onder meer fluitmuziek uit de Franse barok in het zonnetje. Een echte snoepdoos, met zoveel lekkers dat vermoedelijk zelfs de lay-out afdeling er even confuus is geworden. De achterzijde van de box plaatst De Visée op cd 3, maar zijn muziek staat toch echt op het tweede schijfje.
‘Sfeerplaatjes’
In de 17 cd’s tellende release French Baroque Flute Edition maakt het Nederlandse Musica ad Rhenum de dienst uit. In 2004 nam het ensemble van fluitist Jed Wentz bijvoorbeeld kamermuziek van François Couperin (1668-1733) op in de Utrechtse Maria Minor kerk en die registratie heeft nog niets aan frisheid en sprankeling verloren.
De musici brengen met name de laatste delen van L’Impériale (uit Les Nations) heerlijk joyeus ten gehore. De balans is om door een ringetje te halen.
Veel waardering voor de uitvoering van La Parnasse, Couperins eerbetoon aan collega-componist Arcangelo Corelli (1653-1713). Jed Wentz, klavecinist Michael Borgstede en de helaas niet met name genoemde cellist en violist vertolken de ‘sfeerplaatjes’ van Corelli’s belevenissen in de bergwereld van de god Apollo en de Muzen op een innemende, beeldende manier. Als luisteraar word je optimaal bij de les gehouden.
Esprit
Een recente opname van Musica ad Rhenum (Emmausklooster Velp bij Grave 2019) geldt de muziek van Pierre Danican Philidor (1681-1731). In de Zes suites opus 1 komt, naast Wentz en Borgstede, ook de gambiste Cassandra Luckhardt aan bod. De dansachtige deeltjes ademen esprit en gratie. Mooi zoals Wentz zijn zoete expressieve toon laat zuchten, beven, prikkelen en stralen.
Vermoedelijk speelt de fluitist hier met zichzelf (althans opnametechnisch). Ik hoor op de tracks 7-10 van cd 16 toch echt twee fluiten klinken. Het bijgeleverde boekje geeft helaas geen uitsluitsel.
Klankpalet
Voor de suites van Robert de Visée (c.1655-1732/33) doet de uitgave een beroep op de Italiaanse (blok)fluitist Manuel Staropoli. Volop genieten van het sonore klankpalet met theorbe (grote luit) en gamba. Vooral de langzame delen kunnen anno 2020 nog prima als ‘doezelmuziek’ dienen.
Naast nog diverse andere musici, waaronder een intens blazende Guillermo Peñalver in het Premier Livre van Jacques-Martin Hotteterre (1673-1763), maakt ook het Hedos Ensemble zijn opwachting in een viertal concerten van Michel Pignolet de Montéclair (1667-1737).
De CPO-opname uit 1993 is meteen de oudste uit de verzameling. De muziek klinkt minder energiek als bij Jetz en kakt in de rustige delen wat in. Doezelen maakt op cd 17 af en toe plaats voor écht indutten.